NAGEHAN
Uzak mýsýn bilmem, yakýn mý bana
Ýsmin dimaðýmdan, gitmez Nagehan
Çok mazeretim var, birçok bahane
Gece gündüz saysam bitmez Nagehan.
Bir bakýþta yaktýn, beni kül ettin
Hazan mevsiminde, solan gül ettin
Her günümü hafta; ayý, yýl ettin
Bu âþýk geceler, yatmaz Nagehan.
Bal akan dilinde, ne tatlý sözün
Aydan bir parçadýr, o nurlu yüzün
Sensiz geçen her gün, artýyor hüzün
Yokluðunda kalbim, atmaz Nagehan.
Elbet benim de bir, diyeceðim var
Zannetme ki boyun eðeceðim var
Bu sevda aþýndan, yiyeceðim var
Tadýna bin lezzet, yetmez Nagehan.
Resmimle resmini, koysam yan yana
Dünyalar bir yana, aþkýn bir yana
Hoyrat güzelliðin, sýðmaz cihana
Benimki beþ kuruþ, etmez Nagehan.
Deve; ýssýz sahra çölüne âþýk
Her insan kendi, haline âþýk
Dikenli de olsa, gülüne âþýk
Bülbül boþ yere, ötmez Nagehan.
Derdim gizli yara, biçare kaldým
Ah ile vah ile, ömürden çaldým
Sununda çareyi, yazmakta buldum
Âþýk; söze yalan, katmaz Nagehan.
Necati korkmaz da, incinir lâftan
Gönlü hapis olsa, kurtarýr aftan
Tozlanmýþ sevgiyi, indirip raftan
Ölüm pahasýna, satmaz Nagehan.
Necati OCAKCI
09. 06. 2017
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.