biri mýrýldansýn þarkýmýzý, bu kör rüyadan uyanayým...
davetsiz misafirlerin suç iþlediði gönlüm, göçebe bir musalla gibisin... -hecelerim kursaðýmda düðüm düðüm, kurak bir mevsim müptelasýyým. kilitlesem sabahlarý gecelere, bil ki farketmez. kirpiklerimden vurulurum ansýzýn. yorgun olmak, yorulmak demek deðil anlatamadým sana, vuslatýmdan çizik yemiþim, zifiri karanlýkta boyun eðmiþim.
metruk bir virane bulalým bu körebeye, maskelerini düþürsün bütün keþkeler. ben gözleri sana baðlý olayým, takýlayým düþeyim izbe köþelere. sen bir kenarda otur, izle mahþerinin provasýný.
-oysa ne aydýnlýk adamdým bilemezsin, soluk soluða yürürdüm adýmlarýna. içimde bir sen birikmiþtin, her þiirimde isim sendin oysa.
"kelimeler prangalanmýþ malumum ayaküstü anýlarýnda ikinci cümlelerin sonundayým artýk"
onlarca iþkenceden sað çýkan þiirler, omzunda tüneyen gül kokusuna yenildi. yazgýsý alnýna sýðmayan ben, hangi gecenin nöbetinde denk gelirim, düþ sattýran bakýþlarýna... -kim bilir belki de hiç görüþmedik kuytularda, kim bilir belki de hiç öpmedim ellerini.
"artýk parmaklarým bir tek yas tutuyor filizleniyor adým topraða"
ve ben ! müebbedime iman ediyorum. baþkenti olmayan yurt gibi, g/öç edilmiþim...
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.