Hasretin kazanýnda, sular gibi kaynarken
Hasretlik dize geldi, kazandým’ da savaþý
Hasretin yollarýnda, gece gündüz aðlarken
Kazandým savaþý’ da oldum gönül yoldaþý.
Mutluluk koþtu geldi, kazandým’ da savaþý
Kalbime sevgi doldu, zorla gelmiþ sevinçten
Yapýþtým mutluluða, düþünmeden yürekten
Gönlümde güller açtý, oldum gönül yoldaþý.
Tadarken hayatýmda, kadeh, kadeh hayatý
Müptela oluverdim, huzur veren yaþama
Hayatýn kucaðýnda, düþsem ben’ de çukura
Çýkmayý öðrendim de, oldum insan sarrafý.
Hasretin mutluluðu yüzlerimde yansýrken
Ýçimde huzur buldum, güldü asýk yüzlerim
Yýllarca hasret çekmiþ, tutmaz olan ellerim
Bir anda tutar oldu, güler oldum yeniden.
Huzura giden yolu buldum ben de sonunda
Baþýma taþ’ da vursa, üzmez oldum kimseyi
Kalbime danýþmadan, içindeki sevgiyi
Yararým olsun dedim, serdim dostun yoluna.
08 Haziran
Ahmet Yüksel Þanlý er