Can Kırıkları
Can kýrýklarý toplanýp birer þiir oluyorlar
acýnýn tahammülü yok ve kaný kaynýyor
týpký, dikiþ atýlmamýþ yaralar gibi
dokunma, canýmda hâlen zamanýn dikiþ tutmaz ipliði.
Hayat, en baþta baþka bir bütündü
yere düþtüðün ilk an o sýkýyordu ümüðü
yaþamaya çalýþýr iken geriye sarýyor isen dünü
geçmiþinin çoktan sarýya dönüktür yüzü.
Ve senin hâlâ elma yeþili bozmasýnda ise yüzün
kim ne diyor ise desin, yoktur acýnýn yüz görümlüðü
fark etmiyor varsa eðer, giysin temiz bir önlüðü
bilinmeyenliklerin getirdiði çamurluklarýn önündedir güzün.
Tez gidiyor isen de yollarýn tümü tutuklu
öyle kolay geçilemiyor konudan komþudan
farz et yalnýzlýklar ile doludur dört bir yan
pek tabii yürüyemeyiz eteðimizdeki taþlardan.
Nereye baktýðýnýn önemi yok, yok ise hayat gayesi
baktýðýn yönde bulamadýðýn için peydahlanýyor sureti
yýllar direksiyonu güneþe kýrýyor, gölgen uzamakta
canýn yongasý ýraklarýn en þahanesi.
Hiç deðil ise bile anlamam, anlatmayýn doluyu boþu boþuna
ki bu nasýl kýrýk bir can parçasýdýr, kýnýndan çýkýyor yalnýzlýðýyla
hayatýn köpüklü aðzý, aðzýmýzda býraktýðý tadý elma dilimli bir acý
pek doyamadýk tadýna, þimdi sýrada ne vardý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.