KALE'M...
Babil düþlerimde resmigeçit yapan
Harf ihlalleri…
Zamana ýrak mekânda,
Yolsuz kalmýþlýðýmýn beratý:
Bir i mgenin tahayyülünde;
Zarflarýn boþ yakasý,
Zarlar attýkça boþ gelen
Ve boþ kovanlar rahmetli bekçi eskisinin mirasý…
Kabzýmal kökenlerinde meyve görünümlü kadýnlarýn da
Olsa bir adý… deme asla deme:
Zan altýnda bir heceyim lakin
Altý üstü bir çiçek:
Kopmaya aday lehçem hani þu defolu cümlelerim
Bir de sunumunda aþkýn,
Tek maruzatým sevmek.
Kýnýnda yas biriken,
Damarlarýnda yaþ yüklü gözlerin de bekçisi
Ahir zaman:
Sancýlý sancýsýz hangi doðum ise,
Gel de tut ellerimden diyen,
Bir matem rüzgârýnda hoyrat gölgeler kadar
Kaçan ifrata ne çok dizgi ne çok yengi…
Ne çoðum bu gece
Ne de azým,
Azýðýmda yüksündüðüm çocuk yaþým,
Özürlü bir dil’im
Hem de dilim dilim her hücrem:
Büklümlerimde tabir-i caizse soyut gölgem…
Ha, bir de unutmadan;
Görmeyi dilediðim ne sensin ne de ölmeyi dilediðim
Kýblem sadece,
Maruzatým var, demeye geldim
Üstelik en asi(l) uzvum þu kale’m.
Demli demsiz;
Denli densiz tüm kelimeleri de öðüttüm
Aklýmýn deðirmeninde, dememe bakma sen,
Demek bile bir külfet madem,
Ne sorumda saklý özrüm
Ne solumda yangýn var, demeleri de geçtim
Günbegün uyduruk þiirleri kýstas belleyip
Öykündüðüm romanlarda
Kayýp bir kahraman babýnda
Ölmeyi diliyorum.
Belki sona mahlas,
Baþa özlem,
Ortaya da açtýðým gönül penceremden
Kaçan bir kuþ kývamýndayým:
Ne sen sor ne de sus;
Sadece kal yanýmda
Görmeyi dahi beceremediðim aþkýn rahmetinde,
Bir buðu hikmetinde adeta
Edindiðim þu mertebede
Kaykýlmýþlýðýn esaretinde konduðumu bildiðin
Her satýrsa, eksenimde devindiðim
Belki de eklem yerlerinde aþký irdeleyip;
Ölümü tehir ettiðim her güne
Kulp takma özleminde,
Yazmakla haþýr neþir bir öyküyü
Bilsem de son çarem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.