SEN DE Mİ UNUTTUN BENİ GİTTİN GİDELİ?

Öykümsel bir düþ raporu kývamýnda olmalý gece…
Zan altýnda yalnýz kahramanlýðý benliðin bir de
Ürkünç fýsýltýlar eþlik etmeli.
Mahrem sevdalarýn bam telinde
Biriken gölgeleri de sevmeli yeri geldi mi!

Hele ki; ötekileþen kaygýlarýn sunumunu az biraz
Tehir etmeli þafak öncesi.
Kýrýntýlarýný biriktirmeli ölümle eþ deðer
Mutlak bir sancýnýn çatý katýnda
Seðirten hayaletleri kucaklamalý
Üstelik ön yargýsýz esefli tümceleri tehir etmeli
Alabildiðine bir de…

Zývanadan çýkan aklýmýn hapishane yalnýzlýðýnda
Dokunaklý bir de baþlýk bulmalý,
Az sonra kopacak küçük kýyamet öncesi yoksa…
Tanrý da unuttu beni belli ki;
Yoksa çoktan eþlik ederdim haznesinde bir kýpýrtý mahiyetinde
Ve rugan ayakkabýlarýmý silerdi annem:
Öyle ya, daha kaç yaþýndayým?
Siz deyin iki belki de ikinin de çýkmýþ iken adý,
Yoksunluðun ana kýtasýnda.

Baba evindeyim ezelden;
Kamburu ölümün teðet geçmeliydi oysa
Aydýnlýk düþlerime…
Ýlahi, baba: ne olur, þaka olduðunu söyle bana:
Hani ýsmarladýðým kýrmýzý paltoyu alacaktýn da…
Sonra da bayram öncesi gizemin bam telinde,
Raconu olmayan bir adamdýn ne de olsa:
Kelli felli ve yorgun alabildiðine;
Küçük kýzýnýn silerken yaþlarýný:
Hep de demez miydin?
Erkeðin elinin kiri…
Ne deðiþti söyle bana:
Ha, ne deðiþti?
Önce ýslah ettin þu minik kalbi
Ve kalburüstü bir hayat sundun bana:
Hep derlerdi de inanmazdým:
Ýç güveysinden hallice.

Ne saldýn sokaklara ne de kanattýlar yaramý,
Demeyi ne çok ne çok isterim;
Altý üstü bir melun;
Kanadýkça derinlerde
Sanki kayyum tüm o teðet geçen
Evrenin kini…

Ah, baba, zan altýnda onca düþ;
Hele ki düþ’üþe geçen nifak yüklü nidalarý da
Ekledin mi birbirinin ardýna…
Sahi, neydim de ne olacaktým zannýnca?
Bir kulvarda belki de kayýp varlýðým onca tufanda;
Sonra da sormazlar mý?
Neyin hüznü?
Neyin derdi… hadi…
Senden nemalandýðým aþký da masum sevgilerimi de
Hediye ettim evrene:
Senden baþka kim severse beni
Bil ki baþýmýn tacý… demedim farz et;
Konuþlu olduðum hangi yürekse
Atsýnlar beni,
Sürgün etsinler
Dile dolasalar ne çýkar;
Can çýkar huy da çýkar mý?

Maðfireti yoksun bir mihrak iþin aslý;
Yol yordam da bilmez oldum hani,
Pekiþen rahmetini Tanrýnýn boca ettim
Ölü sevgilerime:
Sevmeye meyyal ölümü de helal bir yolun yolcusu:
Kanýmda senden baþka kim dolaþýr ki,
Þu namert evrende?

Satýlmýþ ruhlara yok nazarýmda itibar,
Yok saysalar da beni,
Unutmasýnlar ki ne yoksulum ne yoksun
Hele ki Ýlahi Aþkýn yükselen çýtasýnda
Bir i mge iken
Yine yüreði rahmete ve gök kubbeye teyelli…
Sahi, sen de mi unuttun beni gittin gideli?
Þarkýlardan fal tutan hangi kâhinse,
Söyleyin de aþkýmý yâd etsin kendince
Ve kesif sessizliði bozsun sesindeki çatalla
Hani olur da rast gelirim mutlu bir meleðe.

Sosyal Medyada Paylaşın: