MİHRİBAN'IM, SEFİL YOL ARKADAŞIM...

Önceler bir rutin,
Görünmez þeceresinde insanlýðýn
Minicik bir buse tadýnda
Her edimi, her devrimi yine saklý özde,
Korunaklý düþlerin de çetrefilli dinginliði.

Deniz hizasýnda olmalý tumturaklý vazgeçiþler
Bir de yanýp k/öz olan nameler uydurmalý,
Hayli geçkin bir þiiri kulp yaptýðým
Görünmeyen öfkeli y/aným tadýnda
Sulh bellediðim bilinmezi tetikleyen:
Hanidir savsakladýðým,
Gönül torbamda farklý farklý acý.

Derleyip toparlamalýyým da
Sofrasý kurulmaya hazýr bir perdeyi çektiðim
Göz hizasý.
Hizaya gir, demelerin bedeli olsa olsa,
Densiz kýtalarýn iç döküntüsü:
Azýcýk ondan azýcýk bundan týrtýklamýþ olsam keþke:
Hem fena mý olurdu,
Muzip bir dille feveran ederdim gece gece.

Ah, kaykýlmýþlýðým; ah darmaduman çocuk yaným,
Safkan hüzün safkan her daim:
Anamdan geçti irsi belli ki;
Þuncacýk aklýn kargacýk burgacýk ilahý
Nasýl ki þiir yüklü özlem;
Nasýl ki dün özürlü güncem…
Nasýl’dan çýkýp da yola nasiplendiðim
Azýcýk da olsa zehir olan neþem.

Kelimeler birikinti, kelimeler çapulcu;
Yosun tutan eklerin denden talimatý
Yine kayýp bir örtüyle sarmalamýþken engelli onca düþü,
Mihriban’ým, sefil yol arkadaþým;
Sefamý sürsem keþke devrildikçe heceler;
Cefasý ezelden belli düþ ürünü mutluluðun.


Sosyal Medyada Paylaşın: