BİTMEYECEK SEVDAM

gözyaþlarmýn bak tükendiði çizgideyim
içimdeki sensizliðimle baþladýðým yerdeyim
terkedilmiþliðin tükenmiþliðin ezikliði içindeyim
gözlerimden düþen her damlayý sen diye siliyorum
biliyorum dönüþü yok gidiþinin
keþke diyemeyeceðim kadar uzaðým artýk
bilmiyorum hata bende miydi
aðlamak yakarmak artýk nafile
söz geçmese de yüreðime
anlatamamýþým sana kendimi demek ki
gök yüzünde kayan bir yýldýz gibi
gözlerinden yüreðime söyle akan neydi
tarla da açan gelincikler gibi
sana en güzel sözlerle
aþkýmý dile getirmek isterdim
ama söylemeye bir türlü cesaret edemedim
utandým yüzüm kýzardý
seni anlatacak kelime bulamadým
senden bana kalan tek þey
elimde sararmýþ sevda çiçeðiydi
kuruyan dudaklarým ve boynu büküktü gözlerim
vuslata dair son kýrýntýlarý da tükettim
gözlerin gözlerimi esir aldýðýnda sen çoktan gitmiþtin
hasret yaðmurlarý üzerime sen diye yaðdý
içimdeki yangýnlarý söndürmeye rüzgarlar da yetmedi
kýsýk da olsa sesini duyar gibiyim
nefesin nefesime karýþsýn istedim
hayallerimi gerçeðe bir türlü dönüþtüremedim
hani ince bir çizgi var ya
yaþamla ölüm gitmekle kalmak arasý
iþte þimdi ben tam ordayým
gitmeye karar versem
bir yaným hep sen de olacak
senden bana sadece
göz yaþlarýyla tarifsiz bir acý kalacak....



Refik
01.06.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: