ŞİİR TADINDA...

Toprak doygun da mý suya;
Bulut nemli mi yoksa?
Bir dirhem yorgunluk bir ömre bedel,
Demelerin mahiyeti artýk hangi kehanetten sarkýk?
Ýhanet düþkünü bir i mgeden çalýntý mý da adeta
Asaletin sair yalnýzlýkla ittifaký…

Þiir tadýnda bir k/adýn olmalý;
Hitap ettiðin bir de gölgen
Hah, bir de mahreminde hangi cefa ise
Bellediðin tek hüsran da bu olmasa gerek
Sen sefil sevgili.
Gözpýnarlarýnda oynaþan yakamoz misali
Düþmüþsem bir kez
Kaplý gök kubbe hangi sihir ile
Teyakkuzda nice bulut
Tepesinde gök kubbe
Az sonra delireceði/m belli
Yolum artýk hangi yüreðe düþerse.

Zan altýnda madem kent,
Diri düþler de mi tehdit unsuru?
Zamansýz sevda yellerinde hoþ bir koku;
Ýlahi aþklarýn metaforunda söz öbekleri;
Yansýz kelamý þairin
Bir de derin derin içine çektiðine
Ýhanet eden ölü þiir yeislerinin.

Zýmba gibi olmalý oysa þiir;
Þiir gibi k/adýn, demesine de bakma asla þairin
Hele ki; kalem tutan elin ucundaysa
Pembe ojeli imlerin…
Ne yani;
Þair mi doðdun anandan, diyenden kork
Bir de gözünün en içine bakmayý
Hak görmeyen,
Keman kaþlý yalanlarýndan
Adýna âþýk denen kehanetin.

Zinhar yalan,
Sen gök kubbe;
Asýlý kaldýðým mý asmaya kalktýðým
Sözcük balonlarý mý yine
Pür-ü pak gönülsüzlüðün
Yalýn ayak telaþý?
Ha, bir de kutsadýðý Tanrý’nýn
Þu satýr aralarýnda kaybolmalarýn de
Elbet var iken hükmü;
Soyut þiir misali edindiðim hayal kümesi:
Ben ki kýyamda yine sair bir aðaç kovuðu;
Sen ki, ne umurunda ne de kaldýysam eðer hatýrýnda
Ölüme gebe bir þiir mi yine
Týrnaklarýmda biriken kiri, kini evrenin?
Ah, bir de koyuversem de akýp gitse
Kýyýmdaki benliðin tüm hüznü.

Andýmda saklýsýn demek en nahoþ inkâr;
Þafak attý mý hele ki doðmazdan önce
Evrenin güneþi;
Kayýt dýþý olmak belki de
Azap dolu kelimeleri ihlal edip de
Zapt edilesi makbul bir þiirde.


Sosyal Medyada Paylaşın: