Ayak Ucumda
Býraktýðýn yaðmurla yaþlandý þehir
Balkonlarda esmer iklimi gözlerinin
Yokuþ yukarý bir ruzgardý eski
Evler adsýz tüm kapýlar bizim
Bir akþam aðzý degiþik otlar kokuyor
Son gölgeler su içiyor yalnýzlýðýmdan
Bu taksim akýllara ziyan bu baþlarken biten
Bu makam ancak ikimizin...
Bir yaz ertesini özlemeye baslamaktý
Arasýz mevsimler dönüþü deniz aþýrý uzak son kasabasýnda
öðle uykusunun...
içindeki çocuk hep hastadir loþ zamanlara düþkün
Aryalarý pazartesi sabahý da umarsýz
Ansiklopedi sayfasý kokulu bir gün sessizliðinde
ilk aksam haylazý kýrlangýçlarýný bekleyen
Adýna yalnýzlýðýnýn...
son rüyadan uyanmadan elime tutuþturduðun
akþam ýþýklarýný alýyorum koynuma
yokuþ boyu apartmanlar ayaklarýma misafir
sen tüm çocuk halinle sarý pencerelerde
hevesli serçenin umuda yankesiciliði
son rüyadan uyanmadan yüzünü buruþturduðun
akþam sorgularýný asýyorum boynuma...
sokaklarda kaybolurken soluðumun sýcaklýðý
uykuya dalýp giden evlere kýskanç
bir yaþamak tutkusuyla çözdüðüm soruydu yüzün
altý çizilmiþ seslere muhtaç tek özlemimdin
yoluma çýkan hiçbir yaðmura teslim olmadan
zamaný donduran bir bahçe yaptým gözbebeklerime
seninle kalsýn diye son kýpýrtýsý kirpiklerimin...
"ayak ucumda çocuk gülüþlü kumru
baþýmý nereye çevirsem ayný mavi
yanýmdan eksik etmediðim yokluðun da"
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.