düþüncesizce geçtiðim sokaðý geçtiðim gibi meðer hep unutmuþum seni baþka adlar altýnda...
zamanla anlýyor insan anlaþýyor unuttuðunu anýmsayamamak aptallýðýyla zamaný yendiðini sanýyor sanýyor sadece...
kuþlar hep o vahþi akþamýn deminde deminde aðaçlar ve hattâ biz de hâlâ ayný demdeyiz belki sorun bizde deðil hep o demde...
gözlerin akmýþtý içime içime demek acým demekti içlenip dokunaklý bakýþlarýnýn küskünlüðüne ölürcesine öptüm tüm hiçliðimle tüm varlýðýný varsýl masallara inat ... ama sen herkes ve her þeydin benim yanýmda ben tek kiþi sadece senin yanýnda ve hiçbir þey bakýþlarýnýn karþýsýnda... içim demek acým demekti acým yaðmurlu akþam sokaklarýna sadece seni sakladý...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.