KÖYLÜ KADINI 1
Fikri sorulmadan evlenir onlar
Alýþýr, giderler köylü kadýný.
Kýrkýna varmadan yaþlýdýr, anlar
Elleri nasýrlý, köylü kadýný!
Bütün bir ömürde erkeðe köle
Allah’ýn emridir sanýr, ne bile
Doðarken baþlarmýþ, onlarda çile
Çobandýr, güderler, köylü kadýný.
Evde kazak koca aþ, ekmek sorar
Azarlamak için fýrsatý arar
Tafrasýndan dolu bardaðý kýrar
Düþünüp geçerler, köylü kadýný.
Mal gibi parayla alýp, satýlýr
Daha yaþlanmadan eskir, atýlýr
Erkek izin verir söze katýlýr
Genç yaþta göçerler köylü kadýný.
Kitap kadýn, erkek eþit der, duyan
Ýnandým deniyor yoktur hiç uyan
Halleri ortada, herkese þayan
Sahipsiz kalandýr, köylü kadýný.
Yamalý, ütüsüz giyer mutludur
Hürriyeti eþ de, yine utludur
Vatan koruma da þatafatlýdýr
Garip doðar, gider köylü kadýný.
Kocasý beðenmez kuma getirir
Ýftiraya uðrar töre götürür
Evde yemek yetmez, bulur yetirir
Dursunî sendendir köylü kadýný.
Dursun Yeþil – 04/06/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.