KOŞMADI GİTTİ
Doðuþtan hatalý yaþayan nefsim
Yenen darbelerden, piþmedi gitti.
Herkesçe bilinir aþiyan nefsim
Güneþli günlere, düþmedi gitti.
Her gün bir engelle teke tek kaldý
Hain yüreðine korkuyu saldý
Ýnsanlardan dua, bazen ah aldý
Gerili setleri, aþmadý gitti.
Ýbadet ederim sandý kendini
Yýkmadý, örülmüþ yüksek bendini
Çaðdaþ sayýlýrdý yapsa dandini
Dolup da üstünden, taþmadý gitti.
Ýþi düþenleri gerçek dost sandý
Muhtaç olunca da eli boþ döndü
Yüzüne gülenin haline kandý
Sýrlarýný dosta, açmadý gitti.
Kanardý, aðzýna balý çalana
Görse, gücü yetmez her tür talana
Kesinlikle dili varmaz yalana
Sevinçle þahlanýp, coþmadý gitti.
Kafasý kocaman içi bom boþtu
Akýlsýz olunca gülene hoþtu
Gel beri diyene hýzlýca koþtu
Menfaat peþinden, koþmadý gitti.
Ömrün çoðu geçmiþ kýrarmýþ saçý
Uygun görmemiþler en ucuz tacý
Dursunî’nin yanmýþ, oklava, sacý
Taþa baþvurmaya, þaþmadý gitti.
Dursun Yeþil – 26/05/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.