KÖYLÜ KADINI 2
Güçler karþýsýnda sýkar diþini
Cahil býrakýlýr köylü kadýný.
Sokaðý, yolunu, bilmez iþini
Rezil yaþatýlýr köylü kadýný.
Her yýl aralýksýz çocuk doðurur
Her sabah erkenden hamur yoðurur
Bazen komþusunu iþe çaðýrýr
Cehennemi yaþar köylü kadýný.
Daðda güder, gelir, sürüyü saðar
Üstü, baþý kokar kocasý söðer
Caný isteyince zevk için döðer
Her gün baþý eðer köylü kadýný.
O yapsa suçludur, erkekler suçsuz
Toplum dýþlamýþtýr halleri güçsüz
Saçlarý süpürge yaþarlar taçsýz
Harpte mermi taþýr köylü kadýný.
Ne konken, ne de çay partisi bilir
Hastalandýðýnda þehire gelir
Çaresiz dertleri ondan can alýr
Çýrpýnarak ölür köylü kadýný.
Kadýnlýk cilvesi, onlar bilmezler
Aðlayan görseler geri kalmazlar
Kadýn hakký, günü sorup almazlar
Hep garip insandýr köylü kadýný.
Gecesi, gündüzü deðildir belli
Yerine göre de olur dört elli
Dursunî sus artýk bayanlar telli
Doðuran anamda köylü kadýný!
Dursun Yeþil – 04/06/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.