'imhâlat'
gözlerimizi de alýp çýktýk yola
bu yol diðer hiçbir yola benzemez diyorlardý da inanmazdýk
bir gün dedik, o bir gün vardý ki bir günü, geldi; çattý vakti
evveliyatý malum, eh biraz mürted teferrüd
peki dedik, varmak için var olan var da, yola çýkan var mýydý baþka?
yedi gece de mahvolan kavmi ad için varmýþ meðer Hud
mühim sorularý sonra baþkasý sorsun, dur yahut.
dinle bak, kendini dinle, vicdanýný dinle
seslere deðil, sen de olana kulak ver
anlamaya çalýþ nasýl yaþadýðýný ve aç kaldýðýný merhamete
hayýr tanrým olmuyor sesiyle
ses miydi? hani?
anlayamazken biz, geçti geçecek olan
soyunuverdi tülleri ruhlarýn, bir azap; ten
benzer gamýna gamlanýp olma mahzun diyenden
padiþahým çok yaþa!
hünkarým var ol!
ne dem bâki, ben yoluma gidem
adaletsiz zulmü de görmüþem
ne gam bâki, yeis utanýr halinden
yeknesak malum olan, biraz otur dedim þuraya
gönül sözleriyle baþladýðýmýz bu yol
biz de baþta heme ost
dem belâ dahi heme ez ost
nâkýs kalana deðin çalmýþtý oysa kapýyý o dost
taþý kardeþin dediðinle taþý
gönülden sýzlamayan yaraya denmez acý.
fani olan þu suðra alemi, derdi kübrâ için bahane
yine de etmeseydin bu kadar zulmü kendine
dünyadan bekleyenler oldu da vefa,
iþte budur kýyasýyla anlayana.
zulüm bile utanmýþtýr kendini bulana
yalnýz nutkumu tutan þu canavar
etmez aman, demez vardýr bir nigâhban
çare niyazda, aczinde, zilletinde, orada kalýþýnda
hani hep orada, hiç yaþamayacakmýþ gibi yarýný
ne meskenet bu Rab, incitene bile söz bulmak yanlýþ
kemâl odur ki, enâ lâ
lâ olan asýl deðildir zulme aþina
varsa bir sabýr, Ya Sâbur,
eðri görünen ne onda ne bunda
vaka bil ki aynanýn karþýsýnda.
teessüf ederim de.
otur býrak küfrü de,
aðla kendi haline.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.