Hayallerimiz vardý bizim.
Hazaný birlikte yaþayacaktýk biz.
Birlikte toplayacaktýk, mevsimin meyvelerini.
Ve biz!
Birlikte, yaþlanacaktýk.
Birlikte direnecektik hayata
Birlikte bitirecektik, içtiðimiz son demi-
Fakat evdeki hesap çarþýya uymadý.
Tükendik, ikimiz.
Hayallerimiz vardý bizim.
Gözlerimizin pasýný silecektik, son günlerimizde.
Yürüdüðümüz uzun yolun sonu gelmeden…
Ve biz dostum!
Birlikte dolaþacaktýk birlikte gülüp eðlenecektik, rüyalar âleminde.
Çoluk çocuk hep birlikte..
Fakat evdeki hesap, çarþýya uymadý.
Oturuyoruz þimdi biz diz dize…
Kader bize, el vermedi.
Küstüm dedi.
Sizler suçüstüne, suç iþlediniz dedi.
Hayatýn kýymetini bilmediniz dedi.
Ve dostum!
Benden size hayýr yok, gidin ne haliniz varsa görün dedi.
Ne gün gördük ne gülen yüz, iþte bu yüzden
Ýþte dostum!
Þimdi ne yaþadýysak, o kaldý elimizde…
20 May. 17
Ahmet Yüksel Þanlý er