Bir avuç sevgi
Bir yudum sevda idi
Oysa
Gönlümün isteði senden
Þu aþk tepelerinde
Düþe kalka yürürken
Yalnýzlýðým
Nem kokulu
Dehlizlerinde
Labirentinde gönlünün
El deðmemiþ sevdalarýnýn
Kime faydasý var ki
Gönül daðlarýnýn, þen yaylasýnda
Dolaþýrken böyle, gülzâra düþtüm
O mah cemalinin, hoþ aylasýnda
Bir halden bilmeze aðyara düþtüm
Kara sevdalýysan, kapanmaz yaran
Felek engel koyar, birleþmez aran
Hazanla, hüzünle, ruhumu saran
Devasa þahmeran, bir mâra düþtüm
Uzaklaþýp gittim, ben adým adým
Huzur, mutluluktu, oysa muradým
Kendi fermanýmý, kendim onadým
Yaðlý urganlara, bir dâr’a düþtüm
Sevda ateþini, ben kendim yaktým
Mecburen hasrete, alýþacaktým
Gönülden, gönüle, lav gibi aktým
Alevi yetmedi, bir kora düþtüm
Sevenin gözleri, kör diyorlardý
Sevmekse bir ateþ, kor diyorlardý
Hasretlik çekmesi zor diyorlardý
Zordan korkar iken en zora düþtüm
Lüzumsuz aþk denen bir derin kuyu
Bazen derin olur, görülmez suyu
Senin sevdiðinin, deðiþmez huyu
Gizli saklý deðil, ýzhâra düþtüm
Ne bana yaradý bu aþk
Ne de sana
Ara dur dününü
Sen yana yana
Sevda surlarýný aþýp
Gönül bahçelerinde
Sevdiðinle olamadýktan sonra
Doya doya
Sarýlmadýktan sonra
Neye yarar ki
Sende ki sevda
Diyorum ki, sana ben
Aþk denilen bu ateþ
Ýki yürek yakmalý
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.