MANZUMEM

bir gün tuttum þifa içindeki o yâri de
sordum aleni aleni ondaki yerimi
sen böyle mesutken, þen kahkaha içindeyken
ben sensiz tarumar bir haldeyim, viraným, yalaným
ne diyeceksin bu hali pür melalime
baktý gözlerimin ortasýna þunu söyledi,
bakma bana öyle bahtiyarmýþým gibi
içimi görsen bahtiyarlýðýmýn köklerinin
hüzün olduðunu göreceksin ve bu hüznün nasýl da
bahtiyarlýk libasýyla ömrümü sardýðýna
þahit olacaksýn, yazdýklarým bu yüzden
aðýr hüzün yüklüdür, acý güdümlüdür
ve rabbim beni, içi þen olup dýþý hüzün dolu olanlardan deðil
dýþý þen olup içi zehrolanlardan eylesin
kolay lokma olmadýðýný gösterdi bu cevabýyla
maça gol yiyerek baþlayan takým psikolojisindeydim
sendeki yüz ölçümün nedir? diye sordum ona
baktý gözlerime ve þunu söyledi
sen ben de hudutsuzsun. diye
insan sevdi mi sýnýr mý kalýr sevdiðinde
sevdi mi sahiden sinir mi kalýr, sýr mý kalýr
bir baþkasýymýþým gibi sormaya baþladým
yarasýna dedim dokunmadýn mý hiç, merhem olmadýn mý?
ne yarasý dedi, ben onun bahtýnýn karasýna düþtüm düþeli
iþlerim rast gitmedi ama bunu ona hiç söylemedim
ona gelecek olan her türlü musibet bana gelsin diye
bu yüzdendir iki büklüm olmuþluðum
cansýzlýðým, kansýzlýðýn, solgunluðum bundandýr
peki, þifa niyetine öpmedin mi onu hiç?
asla öpmedim dedi,
çünkü öpseydim onu dudaðýndan çekerdim ruhunu
bir ömür sevmeye adamýþken kendimi ona
bir öpüþe kurban edemezdim onu
yarasýný dedim, deþmedin mi þimdi sen böyle yaparak
ve kaþlarýnýn karasýný, gözlerinin kahvesini seyretmedin mi hiç uzun uzun?
ona uzun bakacak kadar zalim deðilim
bir buz kütlesini güneþin önüne koymak gibi bir þeydir
bana söylediðin, eriyip bitmesine gönlüm razý olmadý karþýmda
sen sevdin mi onu sahiden?
ýlgýt ýlgýt sevdim, ýþýl ýþýl sevdim, pýrýl pýrýl sevdim ama ona kýyamadým
sevdam o denli büyüktü ki daða yüklesem dað yýkýlýrdý
göðe saklasam gök çökerdi, yere defnetsem yer patlardý
kalkýp da onun bir yumruk büyüklüðündeki
kalbine mi koyacaktým aþkýmý, yok olmasýna katlanamazdým
ikiniz de bu denli sevdiðinize göre bunca ayrýlýða ne lüzum var
birimiz gece birimiz gündüz; birimizin bittiði yerde diðeri baþlýyor
bu yüzden bu sevda bitmez ve vuslatýmýz da olmaz
o sevdi mi seni?
beklemediði yerden sordum ve ummadýðý yerden vurdum
durdu o an, konuþmasýna gerek yoktu
bir damla aslýnda bu aþkýn seyrini
onun gözlerinden dökülerek ifade ediyordu
iri bir damla birikti gözlerinde, gözlerinden kirpiklerine asýldý
kirpikleri taþýyamadý damlayý ve kirpikleri kýrýldý,
damla oradan süzülüp yanaðýna düþtü,
yanaðýndan da süzülüp dudaklarýna deðdi ve vuslat gerçekleþti
çok sevdi, dedi duyabileceðim kadar, hem de çok
yâri kaybetmemek için aðlamayý ayýp sayan bir adamdý o
bir gün öyle aðladý ki gören gök deliniyor sandý
oysa bir yürek yýrtýlýyordu bez parçasý gibi
bir adam aðlýyordu ama herkes þemsiyesini almýþtý yanýna
bir kadýn adamýn gözlerine bakýyordu, þemsiyesi yoktu
herkes göðe bakýyordu, þemsiyeleri ellerindeydi herkesin


Sosyal Medyada Paylaşın: