ADI AYLİN'Dİ
Adý Aylin’di
Ve her þey ona baðlýydý
Pamuk ipliði deðildi…
Þimdi seni nasýl anlatmalý ki
Dönüp dolanýp söz sana gelsin istiyorum hep!
Bir kýsýr döngüdür bu,
Bir sonsuz kaygý…
Bir çýkmaz sokaktýr bu,
Sonu ne kara ne ak…
Bir dipsiz kuyudur bu,
Sen hâlâ ayakta uyu!
Adresim belli ey yâr,
Ýkametim sensin.
Uzatma meramýmý
Baþkentim sensin.
Nasýl baþlamalý sana Aylin?
Bismillah diyerek mi zevk-i sefana?
Eyvallah diyerek mi cevr-i cefana?
Nasýl baþlamalý ki sana
Hakkýný vermiþ olalým kelimelerle
Ne bir harf fazla
Ne bir harf eksik!
Ne sen noksan
Ne ben!
Ýkimiz Aylin!
Gül desem klasik bir teþbih olur
Leyla desem hiç olmaz
Caným desem zaten öylesin
Ne gereði var bunu ifade etmeye
Yýkmalý kalýplarýný nazmýn
Bir icadý olmalý gönlümün
Sana yakýþaný bulmalý zihnim!
Sen “can” ol, ben doya doya yaþayayým
Sen “ölü” ol, ben canlý canlý kefene gireyim
Mum gibiyim yana yana eriyorum desem
Hani aþkýn içimde ateþtir
Gözyaþlarým ona benzindir
Ayrýlýk rüzgârý ona pervanedir ya…
Desem yine olmaz deðil mi Aylin?
Yine olmaz…
Bu çalgý bana uymaz
Bu rüzgâr bana esmez!
Þimdi nasýl baþlayayým sana Aylin?
Ay desem olmaz lin desem yine olmaz!
“Ay” sen ol “lin” ben olayým
“Aylin”de buluþalým.
Hangi alfabedir haddine düþmeden senden bahseder
Ýcadý yok sana meramýný anlatmanýn gönlümün
Ýradesi yok huzurunda bir mahkûm misali
Acziyeti ve zaafiyeti yoðun mu yoðun
Sana susamýþ lakin içemiyor
Sana acýmýþ lakin yiyemiyor
Bir harf ki sana yola çýksýn
Utanýr ele güne karþý
Sendendir çünkü
Nasýl kallenir?
Þimdi seni nasýl anlatmalý ki
Dönüp dolanýp söz sana gelsin istiyorum hep!
Yaðmur desem sen yaðmalýsýn bir tek bana
Çiçek desem bir tek bana açmalý
Ve yine bir tek bana kokmalýsýn
Gül desem bir tek bana gülmelisin
Aðla desem bir tek bana aðlamalýsýn
Bencilim çünkü sencilim biraz!
Yâr desem bir tek bana yâr olmalýsýn
Can desem bir tek bana can olmalýsýn
Sencilim çünkü bencilim biraz!
Biraz Aylinim çokça senim iþte!
Laf oyunlarýna lüzum yok
Manaya gerek yok
Ýsmin varsa eðer!
Ýspatý alttaki iki dize
Bal gibi de böyledir
Al gibi de öyledir.
Þimdi seni nasýl anlatmalý ki
Dönüp dolanýp söz sana gelsin istiyorum hep!
A desem Aylin
B desem Aylin
C desem Aylin
Bütün þýklar sana çýkýyor
Þifresi sensin bu aþkýn!
Herkes þaþkýn.
Mýknatýs gibi çekiyor bir þeyler beni
Sana geliyorum metal misali…
Sað desem Aylin
Sol desem Aylin
Habbe desem Aylin
Kubbe desem Aylin
Adý Aylin olsun bu þiirin
Romaný varsýn olsun.
Ýntihal deðil ya!
Hem bütün Aylinler sen deðil ki!
Sen bütün Aylinler deðilsin ki!
Hem onlar sana benziyor,
Sen onlara benzemiyorsun ki!
Edebi sanat istiyorsun benden þimdi deðil mi?
Sana aç uyumak nasýldýr bilir misin?
Aþkýn Afrikasý’yým ben sende…
Beðensen de beðenmesen de…
Ben sende bendeyim.
Aþk karnýma
Sen verilmiþsin kalp reçetesiyle!
Her saat baþý bir aþk
Damardan kalbe
Aylinsilin enjekte, oh be!
Bir yerden baþlamak gerek seni anlatmaya
Adýn Aylin olsun iþte!
Baþladý mý bu þiir
Bitmez bir daha
Sana baþlayýp da bitirmek
Nasip olmaz hiçbir kula!
Adý Aylin’di
Ve her þey ona baðlýydý
Pamuk ipliði deðildi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.