ÖLÜLER ŞEHRİ MUSALLA

Ölüler þehri musalla.
Taþ duvar bir ev,iki kat üstünde iki göz oda,
Tam karþýsýnda, taþlarla sakýzlarla dolu yassý kaya,
Yaþlý bir adam oturur, yalnýz tek baþýna o odada,
Elinde sarma cigara, gözleri dalmýþ bakar o karþýya.

Oturmuþ pencerenin önündeki, her zamanki yerine,
Yerinden hiçbir zaman, kaldýrýlmayan minderine,
Kapýsýný çalsan, hýrsýz olsan haberi olmaz neyine,
Duysa da kalkýp bakmaz saten ne sana ne de gelene,
O gözlerini, dikmiþ bakar durur karþýdaki musallaya.

Hep ayný yerde oturur, üç aydan beri hep orada,
Günün yarýsýndan fazlasý geçer hep burada,
Arada bir çýkýp gelirse birileri içeri,
O da ya yemek getiren, akþamdan akþama gelen torunu,
Ya da haftada bir yoklayan, çamaþýr getiren evli kýzý o da.
Onu da,þu nakýs kocasý þayet yollarsa.

Ah o pencereden bakarken, ne düþünürdür bir bilsek,
Hangi duygular içindedir o, bir öðrensek,
Ama durun,durun.......
Sormaya ne hacet, o saten belli,
Dikkatle gözünü kýrpmadan, baktýðý yere bakýn yeter,
Çünkü orasý, ölüler þehri musalla.

Tütünün biri bitmeden, biri sarýlýr tabakasýndan,
Biliyor ‘musunuz, dede Yadigârý önündeki tabaka,
Bilmem kaç yýllýk, atadan kalma...gümüþ!
Taþa vurup yakar kavýný o da aðaç kabuðundan alma.

Yaktýn mý çok güzel kokar, yeter ki yelle de salla,
Ama bu gün ne sallýyor, ve de kokmuyor,
Baþka zaman olsa, keyfinden sallardý durmadan,
Ve sonra, þöyle bir burnuna çekip koklardý kavýný,
Ama bu gün yapmýyor, artýk eskisi gibi neþesi yok da.

Neden yapsýn! neden,neden.
Tek düþündüðü yer var,o da camdan gördüðü,
Sakýz aðacý ve taþlar dolu, ölüler þehri musalla.

Üç ay önce kaybetmiþ, kendi gibi yaþlanmýþ eþini,
Sýra bende diyor içinden,karþýdaki musalladaki sakýzlýða bakýp,bakýp,
Sonra ezan, okunuyor karþýki minareden bazen öðle bazen akþam,
Yavaþça doðruluyor o, sigarasýný küllükte býrakýp,
Kýlýyor namazýný, her zamanki yerinde,
Yatýp kalkýp.

Ve sonra el açýyor, oturduðu yerinden,
Baþýný çeviriyor yana, aklý duada gözleri ölüler þehri musallada,
Gözlerinden dökülüyor yaþlar boncuk,boncuk da,
Allah’ým diyor, Allah’ým yeter benim rezil olduðum,
Beni de al onun yanýna, beni de gönder þu musallaya.


Ne gariptir ki,þu Allah’ýn iþine bakýn,
Bu rezilliði ölünceye kadar çeken, kimdir dersiniz,
Bu özlemi duyan,yalvaran ölmeyi isteyen kimdir bilir’ misiniz,
Onu son günlerinde rahat ettiremeyen, ona destek veremeyen,
Benim gibi bir vefasýzýn, bir evladýn babasý o,
Affet,beni,affet beni af et baba,
Yattýðý yer bilirim, ölüler þehri musalla.


A Yuksel Þanlýer

Sosyal Medyada Paylaşın: