ölüm ki öpünce melek suretiyle kalbinden düþünmedi ardýnda býraktýklarýný bir sela eþliðinde, bin dua okuttu yüreðime
ýþýklarý kapatalým anne artýk uyumak istiyorum nefesinde
.......
tüm kelimeler anlamýný yitirmiþken kýrgýn cümlelerin arasýna yazýyorum seni þimdi.
boynu bükük hallerime aldýrýþ etmeden martý çýðlýklarý koþuþturuyor etrafýnda belki de ve aðrým yokluðunun kýþý gibi, habersiz büyüyor mevsiminden kirpiklerim alýþkýndýr yüreðimin yasýna aslýnda her defasýnda baþka bir yerinden parçalanmaya kokun ki bazen yaðmurun toprakla buluþtuðu vakit geliyor burnuma anne kanýyor iþte o zaman içimde tarifini yapamadýðým bir yer -tutamýyorum kokunu
yokluðuna sustukça sanki siyahlaþan kelimeler acýtýyor parmak uçlarýmý ve çýðlýk çýðlýk yanan bir ateþin nârý gibi, k’anýyor kimsesizliðim artýk ay ýþýðý da yetmiyor sýçrayarak uyanmalarýma üstelik kalbime dökülüyorsun gece yarýlarý, gizli gizli ama sensiz gecelerin ruhsuzluðuna inat hâla uyutuyor gözlerimi suretin
hangi mevsim saklar ki yolcu edemediðim hasretinin, avuçlarýma býraktýðý yanýk izlerini saçlarýmýn hüzün birikmiþliði savrulurken rüzgarda hangi karanlýðýn ardýnda unutmalýyým sevgi niyetiyle düþtüðüm kasýklarýna tutunamadýðýmý yetim býraktýðýn o koca boþluða mecburken gözlerim sol yanýmýn boyunu aþan lisânýný, hangi þiire sýðdýrmalý þimdi
biliyorum dönüþü yok topraða sarýlý bu gidiþin ben de kýrýlgan an(ý)larýmý biriktiriyorum iþte dermansýz kaldýðým ismini içimde yeþerterek ki göðsümü gül renkli kokulara boyuyorsun bazen anne bi-r de pamuksu hatýralarýn rüyalarýmda dillenmesi yok mu kalbimi kemiren neþter yarasý sancýlar sebebim oluyor ama üzülme lâl sesin gibi, kar beyazý dualarým hep seninle
.....
adý günah sayýlan kurþun gözlü sözler biriktiriyorum koynumda bin parçaya bölünsem de bazen korkuyor ruhum yazdýklarýndan
"koynunda uyuyamayan bir çocuðun kaybolmasýdýr içimdeki.."
affet anne..
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.