giderim elbet ister ardýmda fýrtýnalar ister kopsun kýyametler sana ne
tek celsede katlime ferman çýkardýysan giderim elbet ister ayaklarýmda zincirler ister boynumda kopsun prangalar sana ne
senin ki yüreðinde buz yangýný soðumalar senin ki dilinde kesretten kinayeler giderim elbet varsýn avam güruhta can çekiþsin nüktedan kahkahalar aþk diye doðurduðun bu adam varsýn hiçliðin buzulunda yansýn sana ne
yokluðunu soluyacaksam bu þehirde giderim elbet baþýmý çarptýðým karanlýklara sokularak gecenin koynuna ardýmdan piþkin sýrýtýþlarýný belki bir durak sonrasý sýðdýrýrým ezber bozan bir düþe sana ne
yeter ki aklýma aþk yüreðime hasret vuslat ölüme düþmesin yeter ki dününle bugünün birleþmesin herþeyi yok sayar giderim elbet sana ne
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.