Suskunun kýtlýk kýran penceresinde yüreðimin sesi
yas perdesi çekiliyor
Ýklimlerin kýna mevsimidir duvaksýz bir gelinin devasýz aðýt anýdýr..
Kayboluyor renk cümbüþleri
Saksýlarda begonviller kuruyor
Ben izbe ve metruk
Bir þiir okuyorum..
Gözlerimde yas
Paslý ellerimde sýzý
Yasal olmayan bir eylemi yazýyor kalem
Kayboldum bir düðün gecesinde
Küflü radyolarda
Þarkýlar aðlýyor...
Çelimsiz bir bahar yeþilleniyor
Buz birikmiþ
Ýçimdeki ülkenin g’özlerinde
K’ayýp bir güncenin saklý satýrlarýnda dua dua d’okunur hicabým..
Alt satýrda karalanmýþ bir sevda
hüzün içiriyor avuçlarýndan o dertli pýnar
Susuzluðum çöl yaðmurlarýný bekliyor
Ah hangi baharý beklesem bir buhran bitiriyor
Þimdi cehennemden çalýntý bir ateþle
kavrulur tenim
Ben cenneti büyütürüm,
hayallerim bana zimmetli,
düþlerimden kime ne?
Sonra umudun kokusu tüter burnumda
Can pazarýnda mayalanýr efkâr
Afaktan eser saba
ben düþünürüm
kaybolan yýllarý aþarak
gökte sürgün aþklara hesap sorulur mu?
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.