GİDİYORUM

Ýþte gidiyorum !
Gece karanlýðý delip geçerken;
Sýrtýmý sevdanýn yükü týrmalarken,
Zehirli týrnaklarýn tenimi kanatýrken,
Yüreðim acýlarýn ipini çekerken,
Gözlerim gecelerden uyku dilenirken,
Rüyalarýn ateþinde yanarken,
Yolun saðýndan ve arkama dönüp bakmadan
Ölümüne giderken...

Ýþte gidiyorum!
Son nefesimle sana seslenirken,
Bu dünyadaki kendimden ve senden vazgeçerek gidiyorum.
Belkide hiç kimse böyle gitmemiþti kendinden ;
Aþktan ve sevgiden...

Varsýn herkes kalsýn ben gideyim bu yerden;
Kalabalýðýn içindeki yalnýzlýk tutmasýn elimden.
Dilim dudaðýmý kesmesin kelimelerden.
Ayaðýmýn altýndan kaymasýn izlerim giderken.
Canýmdan can veririm, ödün vermem özümden-sözümden.
Kalmak kolay mý can giderken?
Gitmek zordur bu alemden...

Özgür olmak için firar ediyorum
Hayatýn dünya hapishanesinden.
Sen kal gitme istersen, ben senin için de gidiyorum.
Caným seninle gitmek istiyor; sen varken...

Ýþte gidiyorum bir þey söylemeden, söz vermeden.
Dilek aðacýnýn dallarýna gönül mendilini asarken,
Yediðin içtiðin sana helal, bana haramken,
Dünyayý verseler de bana seni vermezlerken...

Yalancýnýn ipinle kuyudan su çekerken,
Gökyüzünde ki bulutlarý uçurtma gibi sallarken,
Havadan topraða ayak basarken,
Denizler dalgalarla köpürürken,
Güneþ aya göz kýrparken,
Yakamozlar suya düþerken.

Geceye geç kalmadan gidiyorum demiþken:
Hadi bana eyvallah! gidiyorum.
Ben yine uyumaya gidiyorum...

Figen Anar
Sosyal Medyada Paylaşın: