"cenaze arabalarýný süslemek gibidir yokluðunu yazmak
ne kadar güzel olsa da ölüm taþýr"
Cemal Süreya
gün doðmadan süzülür pencerem
aðaç baðrýnda titreyen kuþlar
el verir sabaha
bu yollar en seviþgen yüzlere çýkar
annemin elleri yabancý bir diken
sardýkça sen gibi
üþütür içimi
kuþlarýmý özgür býrak
derinliklere düþürüp
geri taþýr koynumda yol alan gemileri
geri çaðýrmak seni
en kara mavi
geceyi yarýp kurtulur gün
ben ezilmiþ hint yasemini
esnetir içimi zaman
sustur kalbimdeki hikayeni
yalnýzca ellerimiz kadar sevdik
avuçlarýmdan bil beni
anlamak istiyorsan
yor kendini
saymadým
sayamýyorum gözlerin kaç renkti
kaç defa yedi renkli bir bulutun kalbinde güldük
ceset kokuyor gök yüzüm
ne çok derindi
gök kuþaðýnýn altýnda koþmak
rüzgara sarýlarak
en az bu gece düþen aydýnlýk kadar
bir uçurtma uçur
bir umut gerek bize
yað gözlerime
...
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.