Beyaz Bir papatya aðrýsýydý vakit dardý, mevsim hicazdý, Kalbin iþi, gözle görülmez bu güzellik. Güneþ doðanýn eseri, güzel insanlar ise sanatýn. Beyaz rüya Papatya Yapraklarýnla fal bakýlmasýn, Sevmiyorlara kurban gitmesin kimse, Gün olur sevmeyide öðrenir insan, Papatyalar koparýlýnca güzel kokarmýþ Yaþatmayý bilmiyorsa insan Bir ölüm anca bu kadar güzel kokar. Þimdi Sevgi ile çapala ömrünü filizlensin papatya, Hangi güzelliði özlesek Sende suskun kalýr, Rüzgarýn çocuk sesleriyle Sen konuþ Mavi bir düþ kur gökte, güneþle yeþersin beyaz papatya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
OMeRFaruK25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.