HÜZÜN
Tan düþtü yine, düþlerim kýrýk,
Zamana karþý, Heceler yarým,
Kendi öykülerimi boðarak gidiyorum,
Vakit geçiyor,yarýn belki yokuz,
Bu sela benim mi?bilemem!
Galiba çok mutluyum,omuzlarda ben,
Herkes beyaz giyinmiþ,
Banada giydirdiler,
Rengi sütün gibi aktý annem,
daðýn ayazýnda dövülmüþ,
soðuk su ile yýkadýnýz,
Söyle! Söyle annem Nasýl kýydýnýz,
Ellerinizle karanlýk bir yere koydunuz
Anladým! Anladým annem bana erken doydunuz
Þimdi güzelliðin demin’de bir yerdeyim
Neresi olduðunu nerden bileyim
Irmaklarýn kalbe ulaþtýðý bir bahçedeyim
Yanýmda olman tek dileðim..
Ayaz keserde, düþürür insaný vazgeçiþlerden,
Az nasýl sevebilirdim ki?çok sevmek yetmezken,
Ritimsiz atan kalbimde yokluyorum seni,
Düþtün mü acep sen yüreðimden....
Bizim yürek iklimimiz bulanýk..
Þair deðiliz..
Çayý sigaranýn yanýna Kim yakýþtýrdýysa,
En büyük þair odur...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.