YAÐMUR DAMLALARI Ben bir avuç suyu avuçlarýmda tutamazken, Aðlýyor bulutlar toprak anaya. Yaslan bakalým koca çýnar, Köklerin suya ,yapraklarýn uykuya doysun.
Ve ben gibisin kara bulut, Öylesine hüzünlü ve mahsun yaðýyorsun. Dökerken içini toprak damlalarýna hasret, Hangi daðýn tepelerinde hýrçýn rüzgarýn. Yað üstüme bulut ;zira sen ilacýsýn yeþil tepelerin. Hani canda sensin ,cananda sen!.. Gel beraber aðlayalým gökkubbenin mavi meleði Savur yelkenlerini mayýs papatyalarý açsýn topraðýn baðrýnda. Bir ümit dalgalarý vursun ;Hayat suyundan damla damla yüreðime.... ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEHRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.