BİTECEK ŞAFAĞIN SANCISI

BÝTECEK ÞAFAÐIN SANCISI

doðasýnda,
gülümsüyor karanfil tohumlarý bahara,
samimi tebessümleri yüzünde,
rahat olsun yüreðin sevdiðim,
denizlere açýlacaðýz bir gün seninle,
anlýk yaðmurlar çiselese de ömrümüze,
ne tereddüt,
ne endiþe,
ne telaþ dilimizde...
öyle ki; yaþayacaðýz nisanlarýn en güzelini seninle...
sorup sorgulamadan bir çiçeðin ömrünü,
kilometreleri aþýndýrma pahasýna olsa da ömrümüz...
nice sýkýntýlarý göðüsleyeceðiz seninle.
eski bir türküyle sarýlmak için hayata.
ve soðuk yüzünü alt edeceðiz karanlýðýn.
…
bazen, soluk benizli bir göle fýsýldadým umutlarýmý
ve artçý acýlarý döktüm yataðýna en keskin akþamlarýn.
leylak oldun oysa;
karanfil oldun,
zambak oldun...
dilini bilmediðim akþamlarýn müjdecisi gibiydi tebessümlerin...
ýrmak ýrmak çaðlayanlara koþuverdim.

yüreðime aksýn þimdi yüreðinin sesi,
ýlýk bir sabah seni düþüneceðim.
tan yeli, tan yeli kýskanadursun hemen kokunu.
uzakmýþ,
kilometrelermiþ,
yolmuþ yordammýþ acýya dursun hemen...
nasýl olsa þahlandý yüreðim bir kere dört nala hasretinle...
tepeleri ve daðlarý aþacaðým uðruna sevdiðim...
ama en çocuk yanýmla,
ama sevdamý nefer edip gözlerimde...
ve gün gelecek bitecek þafaðýn sancýsý yüreðimde...

30 Ocak 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: