erik ağacı...

“Ben seni, bahara aldanmýþ erik aðacý kadar utangaç da severim haberin olsun.
"Cemal Süreya"



beyazýn kahrengi dallarýnda
ilmek ilmek nakiþ tutduðu mevsim
ceket giymiþ sanki yaðmurun buruk nuru üzerine
kalp gibi yesil ufak ama narin ruhlu kýrýlgan cicek aký


rüzgar sabah neþeþi gibi üflerken o masum yüzüne
baharýn güneþe selamý gibi gölgesinde huzur
acýyor yavaþca topraðýn güzüne hayat nefesini isliyor
dallarýnda coskuyla bakan binlerce cekirdek merhaba


beyazlarýný giymiþ sanki gelin tacý
tane tane ürkek bakar yuvasýnda caný kanat sesi
ufak siyah altý ayak sesi minik iþci kilosu kadar alýnteri
gökyüzüne bakar her gün ve sallanan gövdesinde yýkýlmayan kök sarmalý



beyazýn yeþile altýn oraný
sokaðýn kenarýna býrakýlmýþ yalnýz üsüntüsünde
celik betonlarý delen özgün ceþaretiðle
ölüme meydan okuyan özgür ruhuna eyvallah


aþk söylendiði gibi yazýlmaz
olduðu kadar güzel sevilir
kelimeye nede cümle yetmez
eminim hiç bir sev/da /bitmez








Sosyal Medyada Paylaşın: