Ah!,.....ah! mantýðýmýn yenilgisi, Kafesinde avuç kadar kan topu! Kapýna dayanmýþken buram buram zencefil kokusu; Ki onda, yýkýlan duvarlarýný otama arzusu. Hâlâ ürkek taylarýný baðlamaktasýn damarlarýna, Hâlâ kabahati meçhul, çocukça al yüzün Ve neden beþ duyudan öteye geçmiyor sözüm?
Yeter!,.....yeter artýk kýr! Pencere,kapý,kilit,sürgü ne varsa. Usul usul süzülsün, hazmedilsin büyüsü. Silinsin di-li geçmiþ zamanlarýn küflü yüzü. Reddetsin üzengiyi,damarlarýnda çakýr taylar, Yalnýzca aþk için dörtnala, Aþk için katsýnlar tozu dumana!
Özlem Pala Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozlem Pala Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.