Kendim İçin Ağladım Baba
Ben, sana gelmeden,
Mektubum gelsin istedim baba...
Gelsin ki;ya yüzünü görünce,
Dayanamazsam...
Satýrlarým benden önce ulaþsýn istedim;
Ya konuþurken seni doyasý koklayamazsam...
Ben, sana gelmeden,
Mektubum gelsin istedim baba...
Dün gece ilk defa kendim için aðladým,
Azrail dayanýnca kapýma...
Zangýr zangýr titriyordu dizlerim
Kapý ardýna, bedenimle barikat kurduðumda...
Ve anahtar deliðinden uzatýlýnca biletim,
Ter biriktiriyordu ellerim...
Ellerim,
Halihazýrda tutabiliyorken kalemi,
Týrnak uçlarýmdan çekilmeden nefesim,
Kendim için yazmak istedim baba...
Ve ben, sana gelmeden,
Mektubum gelsin istedim.
Aslýnda ben...
Belkide beni býrakýp gittiðin yaþta kalmak istedim,
Aslýnda ben...
Herkes için, hep istedim...
Ama ilk defa, kendim için aðladým baba...
Gecenin tam yarýsýnda,
Yarý ölümden uyandýðýmda,
Doðum sancýlarý gibi kývranýrcasýna,
Rüzgârda savrulan yapraklarcasýna,
Lav gibi akarken, yakarcasýna,
Kendim için aðladým baba...
Ben, sana gelmeden,
Mektubum gelsin istedim...
Ve nasýl anladým...bilemezsin...
Bir bacaðý kýrýk iskemle üzerine iliþtiðimi,
Neden parmakla sayar olduðumu sevinçlerimi,
Yaz-güz boyun büken çiçeðimin,
Yarý ölüm hallerinde
Sabahý nasýl özlediðini...
Ben, sana gelmeden,
Mektubum gelsin istedim baba...
Þuncacýk ömrüme dönüp bakmalýydým çünkü,
’’Elde var sýfýr’’diyenlere inat biriktirdiðim,
Eðrilerine inat, doðrular yetiþtirdiðim,
Bahçemde son hasat mevsimi þimdi...
Þimdi sonsuz ara verirken satýrlarýma...
Biliyorum, fazla sürmez bu inatlaþma
Belki mektubum ulaþmadan sana,
Koklamaya gelirim seni doyasýya...
Özlem Pala
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.