yüzümü ýsýtmayan güneþin hatýrýna
beni baðýþla
sensizliði lanetliyorum yazýlý pankartlar asýyorum
sokak baþlarýna
evlerin camlarýna taþ atýp
kaçýyorum
çocukluðum tutuyor sensizliðim ellerini
öfkeme yeniliyorum…
oysa
birkaç vakit önce
yediverenler açýyordu
tenimin çöllerinde
sebepli sebepsiz gülüyordum
yoldan geçen yüzlere
kalbimin gürültüsü
topuklarýmýn sesi
ele veriyordu beni aþkýn mucizesi…
inerken merdivenleri
annemin sakladýðý þekerler geliyor aklýma
dedim ya çocukluðum tutmuþ yine
güzergahýmý deðiþtirip
son sürat koþuyorum kapýsýna
biliyorum
yine bir savaþýn ortasýnda kalacak çocukluðum
saçlarým kesilecek
yenilecek bakýþlarým
biliyorum
ve bile bile seviyorum anne…
ne olur sende gitme
uyuyamadýðým yar koynu hatýrýna
saçlarýnýn arasýna sakla
bu sefer
çok yüksekten düþüyorum anne
tut beni
ört hüznümün perdelerini
kardelenler güneþi görünce ölürlerdi deðil mi anne…
yirmibeþnisan
gönlümün limanlarýnda
hatýralar biriktiriyor efkar
dilimin yamaçlarýnda kýyama dururken hasret
duaya açýlmýþ ellerim
beni baðýþla
seni dilemekteyim
anne kokusunda…
özleniyorsun adam
burnumun direðini sýzlatýyor
ellialtýbin kilometreye ulaþan rüzgar
sel fýrtýna
zorlanýyorum
sendeliyorum
adým leyla
ve aþkýn dimdik duruyor ayakta…
haydi bir þiir yaz þimdi bana
içimdeki güneþler filizlensin
kadýn bekler de
kadýn susuzluktan ölür de
gidip
mavi mavi dolanmalý
belinin kývrýmlarýna de
daðýlsýn kirpiklerinin hareleri
ve öðrensin yeniden sevmeyi de
kadýn bekler de…
istemiyorum afilli cümleler
yerle yeksan olsun i mgeler
açýk ve net
dümdüz
bu adam o kadýný seviyor de…
haydi bir þiir yaz þimdi bana
yol kenarý olsun
kuþlar konsun
yaðmur yaðsýn
ve kadýn
bir þairin mýsralarýnda yeniden doðsun..
o adam
geçmiþten kalan
didiþtiðim
direndiðim
bugün yenildiðim adam
bu kadýn
sýnýr dýþý
kural ihlali
yasak ülke kuþu
uzun týrnaklý sarýþýn çingene
raks eder aþkýn armonisiyle…
haydi bayým
gülümseyelim kendimize
maviyi bulup çýkarttýk gün yüzüne
aþk bizimle
hasret baki tende…
birmayýs...
(( elçin ))