Zira günlerden yalnýzlýk, Odamda sensizliðin sessizliði. Ötesi berisi olmayan, Uzaðý yakýný bilinmeyen bir çaresizlik. Gözlerinin duldasýnda harabe Gönlünün kursaðýnda virane Teninde yetiþen bir menekþe Sarhoþum gözlerinin meyhanesinde. Sarhoþum Can’dan ötem Uyumalýyým! Þayet rüyalar da dahil ise aþka, Zafer benimdir! Umut benim! Aþk benim! Uyurken gece yarýsý yastýðýndaki izlerimle Karanlýða ýþýk olan benim! Gökyüzüne meydan okurken kargalar, Yuvasýna çalý çýrpý toplayan güvercin benim. Ve bütün zahitleri düþüren koyunlara inat, Sýrattan yalýn ayak geçen benim. Dedim ya sarhoþum biraz, Biraz yorgun, Biraz bitkin, En çok da vurgun! Aþka, sevdaya, Ve ziyadesiyle sana!
Metin KILIÇALP
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Kılıçalp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.