BİR DELİNİN ŞİİRİ

Çetrefilli bir serzeniþ,
Yalanlara önayak olmuþ insanlar!
Onlara inanan dalkavuklar,
Çarmýha gerilesi vicdanlar!
Annesinin eteðiyle boðulasý evlatlar.
Faili meçhul bir cinayet,
Cinnet geçirmiþ bir bebek!
Ecelsiz bir ölüm...
Annesiz bir anka kuþu,
Töre kurbaný bir kadýn!
Ýsyanýn bile susturulduðu bir yerküre.
Ölümün can çekiþtiði,
Mazlumun ah ettiði bir yerküre...
Ucuz ölümler, pahalý kefenler!
Bu ne gaflet biri anlatsýn.
Hýrsý, kini; insanlýðýn önüne geçirenler,
Bu nedir söyleyin bana.
Canan’lar cansýz, Can’lar canansýz.
Sevda’lar kör, yiðitler kayýp..
Anneler ölüyor diri diri.
Ya çocuklar, daha nerede olduðunu bilmeyen bebekler!
Hangi birini söyleyeyim a dostlar hangi birini.
Sussam; organlarým can çekiþiyor.
Susmasam; gözyaþlarým.
Damarlarým elekten geçiriliyor,
Anlýyor musunuz a dostlar.
Ýçim kanýyor,burun direklerim parçalanýrcasýna sýzlýyor..
Anlýyor musunuz?
Anlamayýn anlamayýn!
Biliyorum boþuna bu serzeniþim,
Biliyorum, içimin yangýný kelimeleri raks ettiriyor..
Þuram diyorum þuram,
Deyip kalýyorum öylece, sessizce...
Merhaba demeye ne gerek,
Elvedalar yanýyor dilimde...




Sosyal Medyada Paylaşın: