TÜM ŞİİRLER BENİM KÖLEM...

Falanca rüyanýn falanca faslý karadan olma
Beyazdan dönme,
Pembeden yoksun.

Kör cahil benlik;
Ansýzýn tahayyül edilesi,
Sonrasýzýn da öncesi.

Zaman aralýklý düþ/üþ/ler;
Yokluk makamýnda üç beþ þarký
Bir de kalçasýnda salladýðý zincirle þarkýlarýna mýhladýðýna
Kani
O þarkýcý kadýn:
Ha Sibel ha Hülya;
Patavatsýzlýðýn dik alasý yosun gözlerinde saklý nida.

Binek atý olmuþ cehalet,
Yorgunluðun erbabý gözü yaþlý memur;
Hani, sen demeye yok iken mecali
Ben’den türeyen heceleri sunuyor bakanlýða:
Adsýzlýðýn sýfatlara çaðrýsý belli ki
Sonradan konan o terfi
Yine insanlýk makamýnda satýr baþý:
Hadi, diyor;
Çözün beni.

Zam/an meselesi tüm olup biten:
Dün bayrammýþ madem
Gördünüz mü tek eðlenen?
Anda takýlýyýz,
Ýlerlerken zaman
Bir de milat bellediðimiz Aralýðýn soluðu
Ha bir de; düþen cemreler yine
Baharda alýrken soluðu.

Soldan saða:
Rap rap rap:
Aman duymasýnlar yüreðin tahakkümünü:
Sevici üç beþ cümle daha doðursam
Makbul bir de baþlýk buldum mu iþ tamam!

Gözlerim kan çanaðý;
Teyelledi terzi teyze dudakla
O piþkin küfürleri:
Aman, ha duymasýn babam, demeler geçti madem
O zaman korkum kimden?

Andýmý içtin dün gece;
Elimde tespih yürek öfkeli:
Affet Yarabbi,
Demelerime kani yedi cihan
Kutsandýðýmsa gün gibi aþikâr
Kýrýk çenesinde çürük diþleri firavun gölgelerin
Peygamberimi özledim, dercesine
Aðladýðým mý yalan?
Hâþâ, ne haddime?
Zaruri bir hüzün altý üstü
Üstelik kime ne?

Geçidindeyim i mgelerin:
Ah, saf yaným neye meyletsem de
Ýspat etsem rüþtümü:
Daha dünkü çocuðum madem
Kim derdi;
Hayýrdýr ne var ne yok?
Ýç güveysinden hallice:
Ya çoluk çocuk?

Zannýmca yaralýyým güzel Allah’ým:
Ne de olsa;
Bir sen bir de ben þu gecenin köründe:
Gönülde tufan
Ah bir de üstüme sersem adýna huzur denen o yorgan.

Yorgun kýyamlarýnda bendi kayýp þiirlerin;
Ara duraklarýnda belki de gitmeyi düþlediðim
Þehirlerin.
Bir yaka bir sancý bir gölge
Ve iþte benim özetim.
Al sen þu yaralarýmý:
Hadi devþir gecenin verdiði payeleri
Dik üstüme en yorgun beyazý:
Sokulayým ne olur koynuna,
Merhametin yücesinde saklýsýn madem
Galipten gelen tüm þiirler benim kölem.

Ahlarla vah’larla geçtiyse ömür affola;
Dünümü kilitledim þu göðün siperinde
Bu günden umudum
Bilsem de yarým kalacak tozlu ruhumum
Katýksýz özrü:
Kopup geldiðimi de asla inkâr etmem yaralý güncemden.
Bir sayfa ve bir sayfa daha:
Sona ne kaldý ya da ermeyi umduðum sabaha?


Sosyal Medyada Paylaşın: