SENİN OLMADIĞIN ZAMAN

düþtüm gözlerinden uçurumlara
bir sensizlik vaktinde gecenin
gün ýþýðý yetim düþerken
kör kurþunlara

ne vicdanlar tanýk oldu çýðlýklarýma
ne gece gördü vurulduðumu
ay kayboldu utancýndan
yýldýzlar saklandý karanlýklara

sen çekilirken damarlarýmdan
ellerim üþüdü
yüzüm sarardý ince hastalýktan
gözlerim daldý uzaklara

beni ’ben’ eden senmiþsin meðer
’sensizlik’ bana en aðýr ceza
yürüyorum kerbelasý mahkemelerine talihin þimdi
çýkacaðým en zalim yargýcýn karþýsýna

’ver’ diyeceðim , ’ne istersen ver...!
gelmiþ geçmiþ bütün kanunlar adýna
deðilmi ki,bütün suçlarýný ben iþledim babil’in
bütün günahlarýda benim boynuma’

’assýnlar beni bir gece vakti
senin olmadýðýn bir zamanda..!
deðilmi ki,senin olmadýðýn o zaman
benim yaþamadýðým an’dýr aslýnda...


Sosyal Medyada Paylaşın: