Yandý fakat sönmedi ýþýk
siz de fark ettiniz halbuki bu kýrlarýn gelinciklerini
bastýnýz ya üstlerine efendim engellediniz göðe bakmalarýný
basitleþtirdi sizde her an görmek mucizeleri
bayaðý ya da alaycý deðillerdi kýrýp inciltmeden narin severdi onlar
þimdi yüzleri sizlerin ayak altlarýnýzda kaldý
nasýl anlatýlýr daha fazla acý
acý bakamamak deðil mi yeryüzünden göðe
narin ve özgürce yayýlarak çimenlerde
tatlý þarkýlarý eþliðinde rüzgarýn
uçuþtum uçuþtum dedi beyaz sincap
yükseldi
sözlü bir aþktan kaçarsýnýz beyefendi
fakat kocaman susmalar ile sevilmek bataklýk gibidir
iþte koyun koyuna uyurlar
sevgisiz cümleciklere sevgili pijamalar giydirirler
çýplak kaldým çýplak kaldým diye aðladý beyaz uyku
sevgisizlik gibi bir þey mi bu
puf puf
ben de bir yýldýz izledim sabaha karþý
mürekkepler döküldü
ziller kýrýldý
bir þiirin uzaktaki sevgiliye besteleniþinin
melodileri çýnladý kulaðýmda ki filler yürüyordu ýsrarla sýrtýmda
renkleri baþka sardunyalarýn
bu defa beni tanýyordu ne sevindim bilemez insanoðlu olmakta direnen
baþka bir ruhu olduðunu söyleyen çok açmakta çiçek tanýdým
bir aynanýn zamanla kendi zannettiði baþkasý
rahmani bir boþaltýmýn sürreal kirliliði gibiydi
haydi ayna olmak kolay desin þimdi bir çiçek
kaç ayna gerçek görüntüsüyle tanýþabilir
diye söylendi pembe tavþan vedalaþýrken
solacak olmasýndan utanan çiçeðe çiçekleri sevdiremez kimse
bu sebepledir ay istediðine büyür her gece
geç kaldým geç kaldým dedi beyaz kýr çiçeði
þimdi sev beni