Bir gece daha geçti, sensiz karanlýklar içinde boðuþurken ben, Yalnýzlýklar sorguluyor zamaný bir bir geçerken geceler üstümden Ve ardýndan hüzünlü bulutlar býrakarak… Kimse tutmaz elimden, tanýmaz oldu yoldaþým olan kaldýrýmlar bile, Sensizliðe ýslandým, karabulutlarýn yaðan yaðmurunda Ve geçiyor gözlerin bir bir, yaðmurun baloncuklarýnda, Soluyorsun burnumdan Van Gölü’nün derin sularýnda Ve bütün yalnýzlýðýmý astým senin hasretine… Keþke bilseydin kalemimin ucunda dökülen hasretin, Bu Ardahan’ýn soðuk gecelerinde… Titreyen mumun soluðunda ve buðulanan camýn renksiz kadehinde… Batan güneþin yakamozu dalgalanýrken, Figan ettim denizin maviliðinden sabahý beklerken
ÞEFÝK KARABULUT
01.05.2014 ARDAHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şefik karabulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.