VEDA ZAMANI
Sarardý yapraklar, kurudu otlar
Hazan mevsiminin, veda zamaný
Þu zaman tarihe, düþerken notlar
*** Terk etti gemiler çoktan limaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Sessizlik hâkimdir, þimdi her yere
Üstün de taþ köprü, sakin bir dere
Boþ gözlerle ufka, baktým bir süre
*** Seven sevdiðinden, kesmez gümaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Kahve’nin tonlarý, hâkim doðaya
Haz alýyor insan, gezerken yaya
Hüzün þarkýlarý, ben duya duya
*** Görmekte zorlaþýr, su da lemaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Yapraklar ker yerde bak yýðýn yýðýn
Þimdiden aðarmýþ, zirvesi daðýn
Hasret duygularý, ne kadar yoðun
*** Silmek kolay deðil, kalpten imaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Bak suya yansýyor, doðada her renk
Nasýl muhteþemlik, her þeyde ahenk
Tüm doða da her þey, bir birine denk
*** Þu evde bacanýn, tüter dumaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Hafif rüzgâr olur, her gün havada
Kuþlar bile, görünmüyor yuvada
Bu güzellik böyle, ederken veda
*** Bu evde yazýlýr, aþkýn romaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Yeþillik terk etmiþ, bayýrý, düzü
Yakýnda görünür, kar ile buzu
Lüzumsuz eline, alýr gör sazý
*** Anlatýr söz ile, ahd-ý, amaný
*** Hazan mevsiminin, veda zamaný
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.