firar...

deðiseceksin
yorgun yýldýzlar gibi
siyaha bulanacak ruhun
görüyorum zamanla
istemeyerek kendinden
yavaþca ayrýlacakþýn
isterdimki hep öyle kalsýn hayat
ve mevsimler böyle soðuk olmasa
biliyorum ve eminim
gitdiði görüyorum kader
düþtüðünü anlýyorum güneþ
hep öyle kal yalan dünya
bir tek sen deðiþme rüya
kuruduðunu anlýyorum beyaz yaðmur
eridiðini algýlýyorum
geceler boyu simdi sarý
gençken ölüyorum aðrým kücük
ve gitdikce uzaklaþýyor
eminim göre biliyorum
kendine iyi bak
özgür ruhsuzluðum
berki baska zamda
baska hayatlarda görüsürüz
sen inanmaþanda
ben hep malup kaldým
kendi savaþýmda
hiç bir neden yoktu
barýþ ve özgürlüktü
tek amacým
o yok
benlik yok
geçmeyen zaman cok
ruhum oda yok
ve hiþsediyorum
en sonunda donuyorum
icimde birþey gitmiþ anlýyorum



bir ses
içten ice kaplayan
o da yok
siyah ve beyaz olan
bir ara bir coðul ardýþýkta yok
kapkara gecenin gövdesinde amaç
dilsiz vurgun o ilk heyacan oda yok
devrile devrile biriken kücük umutlarým
malesef onlarda onlar eþkide kaldý
onsuzlukta yok



Kederden Neþeye Geçiþ
Suçluluk Duygusundan
özgürlüðe giden yola



ey yaþam dinle beni
uðrastýrma kalamayan durgunluðumdaki alevi yakma sakýn
bir küldüm yandýðým kadar eridi tutkum
bir nedensizlik icinde birden bire duruldum
saf kalmayan rüzgarsýz havada hep tutuldum
icimde sýkýþan acýya nefeþ bile aldýramadým
parca parca düþüyordu eriyordu geçmiþ
tek tek ayaklýyordum bencilliðimdeki gercekliði
ölüyordu kalp ritimlerimdeki sevgi okjijenleri
ve kapýlýðdý üstü örtük yýkýk bir duvar gibi
elimde bir umut yarým taneler icinde diri yalanlarým
bakýnca uzaktan görülüyordu dert üþtünde bilinmezliðim
kaldýrýp atamýyordum



aðýrdý vazgecememe lüksüm
yarým gözümü kapatýnca icimde yeniden doðuyordu
ve yeniden ayný güzellikte sonumu görüyordum
kalkýp kacýyordum az bir nefeþ cok mutluluk icin
ve hep bir özgürlük görüyordum
ordaydý ve bana bakýyordu
artýk görüyorum tam olarak
o benim istediðim tek amaç
tek yegane son
benden parcalanmayan tek þey
bildiklerimin dýþanda gercek rüyam
anlatamadýðým cümlelere sýðmayan
tek doðru iki yolun baslangýcýndaki huzur
bir özgürlük kadar gercek
diðerleri benden bile büyük
yalnýzlýðýmdaki doðrularým kadar
yanþýtýlan beyaz parcalý kýrýlmýþlýk adlarýnda
öz güvene yetmeyen
coðul hiçlik bulgususlarým
cevapý olmayan
nedensiz harkýrýslarým
ve
icimde nefes alamayan
kýrýk sancýsýz ünsüzlüðüm...



Sosyal Medyada Paylaşın: