Kýþýn güneþi içime doðduðu andan beri
Boðazýmda sýr kesiði bir düðüm
Gözlerimde o malum telaþ
Kýsýk bir ateþte
Ömrümü harlandýrýrým
Bilmem kaç öðün
Sen bilmezsin,
Sesinin rengide kaç bahar
D’inledim
Kaç mahur þarký ezberledim
Bað bozumu bir zamanda
Göz bebeklerinde kaç aþk þýrasý içtim de
Kara sevdayla tükendim...
Sen bilmezsin;
Buralarda iklimin ayazýný
Nasýl üþütür tenimdeki hasreti
Geceleri uzar aðýtlar kaç efsane okurum yýldýzlar kayarken gizeme
Sen bilmezsin;
Bir Süphan daðý bellerim
Ýçimdeki hoyratlýðý
Bazen Akdeniz olurum
Bazen olmadýk þeylerle
Avuturum yorgun gönlümü
Yanayakýla aðlarým bazen
Bazen bir deli orman olurum..
Sen duymazsýn;
Kaç coðrafya aþtým uzaktýr mazi
Ben fi tarihinin
Sessiz mutluluðu olurum
Küllerini uçurdu rüzgârlar sen görmezsin
Akdeniz’den eser burada zaman
Mecalim yorgun
Bir yolculuk bu tarifi sevda demli
En çok sen bilirsin bu yarayý
Mert bir söylemi yaðar o lisaný dil çeperinde saklý aþký baharýn...
Nuray Ayhan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.