Gidiyor musun sevgilim Tanrýyý da yanýna alarak Tüm sýðýnaklarýmý bir bir kundaklayarak Sancýlý bir yaþam içinde Boynuma doladýðýn kimsesizlikle Dilimde keskin ah’lar býrakarak.
Beni göm, Vuslata yetiþmeyen aciz günlere.
Cehennem uykularda ellerimi yakýyor Tozlu,köhne geçmiþten kurtulmuyor geceler Unutulur mu sence gözlerindeki orman Bir sefalet içinde aðlýyorken notalar Beni göm, Nostaljik bir þarkýnýn bam teline.
Bir doðum lekesidir sýrtýmdaki gidiþin Hangi sokaðý dönsem Yaðmura çýkar yolum Cebimde taþýyorken bað bozumu bir ömrü Ayaklarýný sürüyor acý her bir zerremde Beni göm, Çýkmaz sokaklarýn en dibine.
Þakaklarýmda eriyor yoksul bir kar mevsimi Yutkunamýyorum artýk þu emanet ömrümü Tüm uðursuzluðuyla kapýmda duran gece Gamlý bir baykuþ gibi çarpýyor düþlerime
Beni göm, Gittiðin o yollara Gözlerimin içinde gözlerini gördüðüm aynaya.
Necla BEKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Bektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.