BAZI GECELER KARANLIK BİR ÖLÜMDÜ
Bazý geceler karanlýk bir ölümdü
Ýkimizin hikayesine ne çok benzerdi
Hiç bir sabaha kurulmayan bozuk saat
Masada öylece dururdu
Boncuklu gece lambasýnýn yanýnda.
O zamanlar göðsümü yýrta yýrta geceleri sayardým
Takvim yapraklarýný kýrýlan umuduma yamardým
Bazen de köþe baþýndaki sarhoþun terkedilmiþliðine aðlardým.
Bozuk saat
Boncuklu gece lambasý
Masada duran kirli ve kýrýk bardak
/Masa ahþap/
Küf kokusu daha keskin bazý geceler
Baðýþla
Küllükte birikmiþ izmaritler gibiyim
Ayrýlýðýn katran kokusu sinmiþ üstüme
Gelsen utanýrým þimdi.
/Yollara küfrediyorum bazen
Uzak denen o yerlere de
Bir de kapalý havalarda öpüþen sevgililere/
Yaðmurlar gecikti derken
Göðsümün üstüne düþmeye baþladý bulutlar
Bu yaz çok sert geçti
Sapa sokaklarda ikindi yürüyüþlerine baþlamam bundan
Kaldýrým taþlarýný saymak yerine
Adýmlarýmý saymamýn sebebi yok oysa
Bazý yollar hep kendinedir bilir misin
Ah der gibi
Eyvah der gibi
Ne çok yaktým kendimi bazý geceler
Ne çok acýttým canýmý
Hiç bilmedin.
Sonra amansýz bir kýþa teslim ettim günleri
Þakaklarýmda ölüme uzanan yollar gibi
Beyaz bir yolculuk düþlemekten çok uzaktým
Benim ki sana varmaktý
Ecelim olan sana sevda diye baðlanmaktý.
Mevsimler üþürken kapýmda
Ben geceye teslim ve hep yenik
Hangi cepte ýsýnýrdý artýk ellerim
Ýçimde kurt ulumasý sessizlik...
Bazý geceler çok uzun
Bazý geceler defalarca ölecek kadar uzun
Bir pezevengin tesbih sesi geçti geceden bazen
Gögüs uçlarýnda moraran hayata çelme takan
Kahkahalar yýrttý geceyi ardýndan
Ben seni bekledim usulca
Camýn buðusuna yollar çizerek
Bazý yollar hep kendinedir söylemiþ miydim
Bazý geceler tüm sokaklar beynindedir
Acizliðin kahkahana karýþan gözyaþýndýr bazý geceler...
Necla Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.