Sonbahar dökülürdü göðün kucaðýndan Tüm þairler bir kadýnýn hüznünü sahiplenirdi Oysa sadece eylüldü /ekimsiz ve devrimsiz bir eylül/ Ve her kadýn göbek baðýyla tutunurdu Maðrur ve maðdur bir kadere Þahdamarýnda med-cezirin o tutkulu cenderesiyle.
Ben kadýn, Nihavend bir ezginin derin ruh hali Bir yaným kederli ve bahar sonunun sarý tenindeki gurup vakti Bir yaným nostalji tarihin çið kýrýntýsý ve piç edilmiþ tiz sesi Giydirmeyin üzerime kendi bileklerini kesen þizofren bir mevsimi Ben kadýn adým kayýp,þiirlerinizin vazgeçilmez nesnesi!
Oysa ben; Göðsümün kafesindeki göçlere inat, Yaþamý savunurum sabaha sevdalý çiçeklerle Ve gözlerimde bir ormaný yeþertirim dirençle
Necla BEKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Bektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.