benimle başlayacak ismin ve benle de bitecek cismin... heval yaga
benimle başlayacak ismin ve benle de bitecek cismin...
yosun içinde her bir kelime, neçe zaman olmuþta girmemiþim alfabeye... kaygýlý bir titreme içinde dokunsam harflere, kayganlýðýndan düþüyorum öyle derinlere. düþtükçe nasýr tutuyor tümcelerim. ve tedavisi yok diyor dilin bilgesi...
katran karasýna batýyor ruhum... tek hece üstündeyim sanki. RAB. Rab; isyaným içinde yarým nefeslik bir sessin sadece... esirgediðin rahmetini ya yerin dibine göm, yahutta kullarýnýn kalbine. rahmet oyuncaðýn deðil ki senin, elinde alýndýðýnda aðlayasýn,,, rahmetini yaðdýrma üstüme, tutmaz yosuna kesilmiþ bu kaygan kelamlara karþý.
hep yok saydýðýn, yeri yurdu belirsiz, kimliksiz, adýný bile deðiþtirdiðin yumuþak G(ð) (x) harfinin sertleþmiþ isyan haliyim bu gece....
hiç bir kelama baþ edemeðin ð harfiyim iþte..
sen (ð)xweda sýn.
benimle baþlayacak ismin ve benle de bitecek cismin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
heval yaga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.