165.gün

Þiir yazmak için oturuyorum masaya
Saatlerce düþünüyorum
Bekliyorum
Yaza yaza býkmadýklarým var
Seni yazmaktan býkmýyorum hiç.
Sol yaným
Sol yaným senin.
Her fotoðrafýný içime asýyorum
Adýný dilimden düþürmüyorum
Ýçimdeki sevgini gittiðim her yere götüreceðim.
Keþke
Adým attýðým her yerde karþýma sen çýksan
Ansýzýn kesiþecek yollarýmýz
Ben inanýyorum
Kaç sene sonra
Kaç ay sonra
Ya da kaç gün sonra
Kestiremiyorum.
Hiç ummadýðým bir pazartesi
Hiç tahmin edemediðim bir sonbaharda
Yan yana eskittiðimiz günlerimiz olsun isterdim
Ömrümüz azalacak ama mutluluklarýmýz çoðalacaktý.
Sonra
Ellerin belki daha yaþlanmýþ olacak
Kalemi tutarken titreyecek
Gözlerine bakarken gözlerim titreyecek yine
Her gecenin þiirini birlikte okuyacaðýz.
Hasta gecelerin olacak
Senin canýn yandýkça
Benim daha çok caným yanacak
Gözlerin dolu dolu bakacak yine o günlerde de biliyorum
Kim bilir ne acýlar taþýyor o kirpiklerin
Kim bilir.
Sen en güzel dost
Sen en huysuz kýz çocuðuuu
Sen en naif ayrýlýk
Sen en güzel geçmiþlerim
Yokluðumda kalbine ve ellerine iyi bak.
Seni ilk gördüðüm günü unutamýyorum
En çokta gülüþün iz yaptý unutamýyorum
Çýkaramýyorum hafýzamdan ellerini
Düþün
Ellerini bile.
Kýzma sakýn
Unutamýyorum napim.
1 salise içerisinde ezberlediðim kokunu unutamýyorum
Seninle ilgili hiçbir þeyi unutamýyorum..
Yýldýzlar deðsin gözlerine sevdiðim
Gözlerinin içi parlasýn
Gözlerinle bana bak
Bize bak
Bizi gör yalnýzca.
Sen benim kalbimin ilk atýþýsýn
Bunu unutma.

Sosyal Medyada Paylaşın: