eskidendi çok eski/ten...

Aþkýma küfür eden AÞIK olsa bari
gam yemem…

tükendi artýk vadesi
çýkmaz candan umut kesilmez
diyen notalarýn sesi
sessizliðe gömdü kaderi…




git
öfkemin cazibesi
nevrotik bir þiirin tümcelerini daðlýyor
ve isyanýn parmaklarý uzanýrken tanrýya
zamanýn kargaþasý düþtü saçlarýma
dilimi yumuþatýrken
gözlerimin içinde yýldýz arayan çocuklar
hangimiz günahsýz
bitti
masanýn üzerindeki tozlarýný
raflardaki yokluðunu
yýllarýn kokusunu
ve kitaplarýmýn arasýndaki notlarýný
al ve git



bitti
kucaðýmda aðzý süt kokan kelimeler
ellerimde geçmiþin lekesi
yýkandýkça ihanetle
hanemi vuruyor
kederin sessizliði
git.




sensizliðin yumruðu düþüyor masaya
kan gövdeyi götürürken beynimin duvarlarýnda
anlaþýlmaz þiirler okuyor çocuklar kulaklarýma
merhametin rüzgarlarý savrulup sokaklarda
saklanýyor
geceye konan namerdin avuçlarýna
ve aþk
acil kapýlarýnda krizlere gebe kalýyor
unutmadým aklýmda
antidepresanlar kadar uyuþuk bu hayatta
tek uyuþmayan bizdik galiba
avuç içlerim sýzlarken…




git
hesap görüldü
bu aþkýn defteri dürüldü
nokta.



gönlümdeki boþluða karayaðýz þiirler doldururum bundan sonra…