Gözleri ayaz Bir salý ertesi Yaðmura ç’ekiliyordu Ýkindi perdesi Örtüktü pencereler Sürgülüydü kapýlar Meneviþ yüklüydü Çýkmaza sükut eden Tüm sokaklar...
Düþün ki ey can yarým! Siyah bir þarkýdan kendime þiirler çalasým var Yas tutan Yusuf’u Nil suyundan sevesim var Sorma periþan halimi içimde utanan bir Züleyha var...
Sen !! Ey aþk bestesine Þiir olan sen Hýçkýrýk limanýna Aþk sýðýnan sen Helak olan halimi Sevince gammazlayan sen Lodosun ezberine Adýmýn her harfini Fýrtýnaya boðan sen
F a r k et ey can! Kýzýl bir nehirdir gözlerimden akan yaþ Musa’nýn asasýyla durdurasým var Çilenin kýskanýnca meçhul acýlara zincirli kalbimdeki kördüðümü kýrasým var Dilime dolanan ifrit sözleri aþk mýsralarýna gömesim var Sürgündeki hayallerimi çöllerden alýp, Mevsim-i beyzaya salasým var...
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.