Bu þiirlerin gerçek hikayesi Arke Adasý Romanýmdadýr. Soner ÇAÐATAY
Gözlerine inanamadý, dondu kaldý adeta
Uzaktan bakan gözler sanýrdý onu mevta
Bir an miyavlayan kediyle gözgöze geldi
Mutsuz duruþu, kalbini delik delik deldi
Ana, bir yaþlýya, bir kapýya bakýyordu
Bakýþlarý bu kýþta, taþ kalbi yakýyordu
Kendince konuþuyordu »Yavrularým!« diye
Allah ne büyük bir merhamet vermiþ kediye
Çekip gitmemiþ dönüp dolaþmýþ sokaklarda
Aklý ve kalbi kalmýþ, sevimli yavrucaklarda
Zavallý ananýn tüyleri tamamen kardý
Adama dakikalarca, yalvarýp yakardý
Anadýr bu, hayvan da olsa hisleri vardýr
Her bir acý miyavýn Arþta makesleri var
Yaþlý çok fazla dayanamadý bakýþýna
Terk edemedi bunlarý, þubatýn kýþýna
Kömürlüðe doðru yürüdü, önde de kedi
Hayvanýn sevincini, görünce gülümsedi
Kilidini bütün gücüyle asýlýp açtý
Kapýyý iter itmez, kedi içeri kaçtý
Þirin yavrular sardý ananýn etrafýný
Yaþlý da istirham etti Allah’ýn affýný
Ruhu sýzladý, gözleri doldu pir-i fâninin
Dedi ki: »Affý olmaz benim gibi câninin.«
»Ölmelerine sebep olacaktým az daha.«
»Ne diyecektim ahiret gününde Allah’a.«
Yavrular da memeleri cuk cuk emiyordu
Annenin caný yansa da birþey demiyordu
Yaþlý adam, kapýya yürüdü sonra durdu
Onu durdurdu içindeki bir þüphe kurdu
»Ya donup ölürlerse burada, yazýk olur.«
»Her yer kar, yiyeceklerini nereden bulur.«
Çok düþündü eve nasýl götüreyim diye:
»Tek baþýma bakabilir miyim beþ kediye?«
»Her neyse!« dedi ve koynuna aldý dördünü
Kardan neredeyse, zor görüyordu önünü.
Anne kedi de takýldý adamýn peþine
Kavuþacaklardý sobanýn gür ateþine
Sýcak bir yuva buldular, kýþýn ortasýnda
Kalp hareket etmeli merhamet rotasýnda